στεγνότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στεγνότης	αἱ	στεγνότητες
γενική	τῆς	στεγνότητος	τῶν	στεγνοτήτων
δοτική	τῇ	στεγνότητῐ	ταῖς	στεγνότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	στεγνότητᾰ	τὰς	στεγνότητᾰς
κλητική ὦ!		στεγνότης		στεγνότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στεγνότητε
γεν-δοτ	τοῖν		στεγνοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στεγνότης < στεγνό(ς) + -της

Ουσιαστικό

στεγνότης, -ητος θηλυκό

1. στεγνότητα, η ιδιότητα του αδιάβροχου ή αδιαπέραστου
2. δυσκοιλιότητα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη στέγη

Πηγές

• στεγνότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• στεγνότης σελ.6665 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)