στιλπνότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στιλπνότης	αἱ	στιλπνότητες
γενική	τῆς	στιλπνότητος	τῶν	στιλπνοτήτων
δοτική	τῇ	στιλπνότητῐ	ταῖς	στιλπνότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	στιλπνότητᾰ	τὰς	στιλπνότητᾰς
κλητική ὦ!		στιλπνότης		στιλπνότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στιλπνότητε
γεν-δοτ	τοῖν		στιλπνοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιλπνότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική στιλπνό(ς) + -της

Ουσιαστικό

στιλπνότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• στιλπνότητα, λαμπράδα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη στίλβω

Πηγές

• στιλπνότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.