συρμή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συρμή	οι	συρμές
γενική	της	συρμής	των	συρμών
αιτιατική	τη	συρμή	τις	συρμές
κλητική		συρμή		συρμές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συρμή < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή συρμή

Προφορά

ΔΦΑ : /siɾˈmi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συρ‐μή

Ουσιαστικό

συρμή θηλυκό

• συνώνυμο του νεροσυρμή

Μεταφράσεις

    συρμή

→ δείτε τη λέξη νεροσυρμή

Πηγές

• συρμή - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συρμή	αἱ	συρμαί
γενική	τῆς	συρμῆς	τῶν	συρμῶν
δοτική	τῇ	συρμῇ	ταῖς	συρμαῖς
αιτιατική	τὴν	συρμήν	τὰς	συρμᾱ́ς
κλητική ὦ!		συρμή		συρμαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συρμᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		συρμαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

συρμή θηλυκό

• το ίχνος

Πηγές

• συρμή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.