σύμπτυξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύμπτυξη	οι	συμπτύξεις
γενική	της	σύμπτυξης*	των	συμπτύξεων
αιτιατική	τη	σύμπτυξη	τις	συμπτύξεις
κλητική		σύμπτυξη		συμπτύξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμπτύξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμπτυξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σύμπτυξις < αρχαία ελληνικήσυμπτύσσω < σύν (συμ-) + πτύσσω

Ουσιαστικό

σύμπτυξη θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συμπτύσσω
  1. η μείωση του κενού χώρου ανάμεσα σε πρόσωπα ή πράγματα, ώστε να επιτευχθεί εξοικονόμηση χώρου

     ≈ συνώνυμα: πύκνωση

  2. (στρατιωτικός όρος) αντίστοιχη με την 1 διαδικασία, συνήθως όταν ελίσσεται ή υποχωρεί ο στρατός

     ≠ αντώνυμα: ανάπτυξη

  3. συντόμευση, χρονικός περιορισμός

     ≠ αντώνυμα: επέκταση, παράταση

  4. ενοποίηση

     ≠ αντώνυμα: διαίρεση, χωρισμός

Μεταφράσεις

    σύμπτυξη

αγγλικά : compactification (en)