τελεσιδίκως
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- τελεσιδίκως < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα τελεσιδίκως (μαρτυρείται από το 1863).[1] Συγχρονικά αναλύεται σε τελεσίδικ(ος) + -ως.
Επίρρημα
[επεξεργασία]
τελεσιδίκως
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ σελ. 985, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
Πηγές
[επεξεργασία]- τελεσίδικας (τελεσίδικα, τελεσιδίκως) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)