τετραρχία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τετραρχία	οι	τετραρχίες
γενική	της	τετραρχίας	των	τετραρχιών
αιτιατική	την	τετραρχία	τις	τετραρχίες
κλητική		τετραρχία		τετραρχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τετραρχία < αρχαία ελληνική τετραρχία (παλιότερη λέξη από το τετράρχης). Συγχρονικά αναλύεται σε τετρ- + -αρχία

Προφορά

ΔΦΑ : /te.tɾaɾˈçi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τε‐τραρ‐χί‐α

Ουσιαστικό

τετραρχία θηλυκό

1. (ιστορία, πολιτική, στην αρχαιότητα) σύστημα διοίκησης με χώρα ή τόπο διαιρεμένο σε τέσσερα μέρη ή επαρχίες με ξεχωριστή διοίκηση
2. (ιστορία) σύστημα διακυβέρνησης που δημιουργήθηκε από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό, με τη διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε τέσσερις επαρχίες ή τετραρχίες
3. το καθένα από τα τέσσερα μέρη της τετραρχίας

Συγγενικά

• τετράρχης

Δείτε επίσης

• τετραρχία στη Βικιπαίδεια 
• τριανδρία

Μεταφράσεις

    τετραρχία

αγγλικά : tetrarchy (en) αστουριανά : tetrarquia (ast) γαλλικά : tétrarchie (fr) γερμανικά : Tetrarchie (de) εσπεράντο : tetrarkio (eo) ίντο : tetrarkio (io) ιντερλίνγκουα : tetrarchia (ia) ισπανικά : tetrarquia (es) ιταλικά : tetrarchia (it) λατινικά : tetrarchia (la), quadrumvirate (la) λουξεμβουργιανά : tetrarchie (lb) πολωνικά : tetrarchia (pl) πορτογαλικά : tetrarquia (pt) σουηδικά : tetrarki (sv)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .