τηλεδίκη

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τηλεδίκη < τηλε= + δίκη

Ουσιαστικό

τηλεδίκη θηλυκό

1. (νομικός όρος) επίσημα χαρακτηρίζεται η δυνατότητα της εικονοτηλεκατάθεσης μαρτύρων, πραγματογνωμόνων, αποδεικτικών μέσων κ.λπ. κατά το στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας μιας δίκης.
2. δημοσιογραφικός όρος με τον οποίο χαρακτηρίζεται σκωπτικά η όποια προσπάθεια τηλεπαρουσιαστών ν΄ αντικαταστήσουν την δικαστική εξουσία.

   έσπειραν τηλεδίκες και θέρισαν φόνους (πρωτοσέλιδο δημοσίευμα αθηναϊκής εφημερίδας)

Σημειώσεις

1. εξυπακούεται ότι η διενέργεια τηλεδίκης απαιτεί μεγάλο τεχνικό εξοπλισμό της δικαστικής αίθουσας.

Μεταφράσεις

    τηλεδίκη