τοπάρχης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τοπάρχης	οι	τοπάρχες
γενική	του	τοπάρχη	των	τοπαρχών
αιτιατική	τον	τοπάρχη	τους	τοπάρχες
κλητική		τοπάρχη		τοπάρχες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τοπάρχης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή τοπάρχης < τόπος + -άρχης

Ουσιαστικό

τοπάρχης αρσενικό

• διοικητής συγκεκριμένης περιφέρειας, επαρχίας
• (κατ' επέκταση) ισχυρός τοπικός παράγοντας, προύχοντας, προεστός

Συγγενικά

• τοπαρχία

Μεταφράσεις

    τοπάρχης