τροπάριο
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- τροπάριο < ελληνιστική υποκοριστικό του τρόπος, (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική τροπάριον. Μορφολογικά αναλύεται σε (μελωδικός) τρόπ(ος) + -άριο [1]
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
τροπάριο ουδέτερο
- (βυζαντινή μουσική, εκκλησιαστικός όρος) σύντομος εκκλησιαστικός ύμνος που αναφέρεται σε τιμώμενο πρόσωπο ή γεγονός
- (μεταφορικά) χαρακτηρισμός λέξεων ή εκφράσεων ή θέσεων που επιμένουμε να επαναλαμβάνουμε προκαλώντας ανία ή δυσαρέσκεια
Άλλες μορφές
[επεξεργασία]Δείτε επίσης
[επεξεργασία]-
τροπάριο στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
σύντομος εκκλησιαστικός ύμνος
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ τροπάριο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'πρόσωπο' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -άριο (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Βυζαντινή μουσική (νέα ελληνικά)
- Εκκλησιαστικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)