φθινόκαρπος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φθινόκαρπος < φθίνω + καρπός

Επίθετο

ὁ, ἡ φθινόκαρπος, το φθινόκαρπον

• το δέντρο που δεν καρποφορεί, που δεν είναι πια γόνιμο ή έχουν κοπεί τα κλαριά του