φρύγανον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φρῡγᾰνο-
ονομαστική	τὸ	φρύγανον	τὰ	φρύγανᾰ
γενική	τοῦ	φρυγάνου	τῶν	φρυγάνων
δοτική	τῷ	φρυγάνῳ	τοῖς	φρυγάνοις
αιτιατική	τὸ	φρύγανον	τὰ	φρύγανᾰ
κλητική ὦ!		φρύγανον		φρύγανᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φρυγάνω
γεν-δοτ	τοῖν		φρυγάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρύγανον < φρύγ(ω) + -ανον

Ουσιαστικό

φρύγανον, -ου ουδέτερο

• φρύγανο, ξερόκλαδο

Πηγές

• φρύγανον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φρύγανον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.