χρυσόω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χρυσόω < χρυσός και jω

Ρήμα

χρυσόω-χρυσῶ (αόρ.ἐχρύσωσα παθ. παρακ. κεχρύσωμαι)

• χρυσώνω, επιχρυσώνω

Παλλαδίων χρυσουμένων

τὸν αὐχένα δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν φαίνει κεχρυσωμένα παχέι κάρτα χρυσῷ (Ηροδ.)

Συγγενικά

• ἐπιχρυσόω