ἀρχιερατεία

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀρχιερατείᾱ	αἱ	ἀρχιερατεῖαι
γενική	τῆς	ἀρχιερατείᾱς	τῶν	ἀρχιερατειῶν
δοτική	τῇ	ἀρχιερατείᾳ	ταῖς	ἀρχιερατείαις
αιτιατική	τὴν	ἀρχιερατείᾱν	τὰς	ἀρχιερατείᾱς
κλητική ὦ!		ἀρχιερατείᾱ		ἀρχιερατεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀρχιερατείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀρχιερατείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀρχιερατεία < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀρχιερατεία θηλυκό

1. η αρχιερατεία της εβραϊκής θρησκείας
2. η ανώτατη εκκλησιαστική ιεραρχία

Πηγές

• ἀρχιερατεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.