Ἀμύνανδρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀμύνανδρος	οἱ	Ἀμύνανδροι
γενική	τοῦ	Ἀμυνάνδρου	τῶν	Ἀμυνάνδρων
δοτική	τῷ	Ἀμυνάνδρῳ	τοῖς	Ἀμυνάνδροις
αιτιατική	τὸν	Ἀμύνανδρον	τοὺς	Ἀμυνάνδρους
κλητική ὦ!		Ἀμύνανδρε		Ἀμύνανδροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀμυνάνδρω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀμυνάνδροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀμύνανδρος < ἀμύν(ω) + -ανδρος (< ἀνήρ)

Κύριο όνομα

Ἀμύνανδρος αρσενικό

• ανδρικό όνομα, Αμύναδρος

Πηγές

• Ἀμύνανδρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.