ἐνστερνίζομαι

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἐνστερνίζομαι < ἐν + στέρνον

Ρήμα

ἐνστερνίζομαι

• ενστερνίζομαι

  ἐνστερνιζόμεθα τὰ ἅγια δόγματα (Mάρκος, μοναχός Σερρών (16ος αι.), Zήτησις περί βουλκολάκων, Σπ. Λάμπρος, NE 1 (1904), σελ. 339)