ἐρίπνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἐρίπνη < ἐρείπω

Ουσιαστικό

ἐρίπνη, -ης θηλυκό ιωνικός τύπος του ἐρίπνα

• σπασμένος βράχος, απόκρημνος γκρεμός

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἠλέκτρα, στίχ. 210 (207-210)

  αὐτὰ δ᾽ ἐν χερνῆσι δόμοις | ναίω ψυχὰν τακομένα | δωμάτων φυγὰς πατρίων | οὐρείας ἀν᾽ ἐρίπνας.

  Κι εγώ διωγμένη απ᾽ του γονιού τα σπίτια | μένω στα απόγκρεμνα βουνά σ᾽ ένα καλύβι | με την ψυχή να λιώνει από τη θλίψη.

  Μετάφραση (1988): Τάσος Ρούσσος, Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών @greek‑language.gr

  ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 2.434, @scaife.perseus

  δείματι Δικταίης περιώσιον ἄντρον ἐρίπνης.

  ※  5ος κε αιώνας ⌘ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 40.4, @scaife.perseus

  ἕζετο γὰρ κατὰ πόντον ἐπὶ προβλῆτος ἐρίπνης,

  ≈ συνώνυμα: κρημνός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἐρείπω

Πηγές

• ἐρίπνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐρίπνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.