ἑλέπολις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἑλε- (< εἷλον, υποτακτική ἕλω: αόριστος β' του αἱρῶ) + πόλις

Επίθετο

ἑλέπολις

• που καταστρέφει πόλεις

Ουσιαστικό

ἑλέπολις

• πολιορκητική μηχανή

Δείτε επίσης

• ἕλανδρος
• ἑλέναυς