ἑταιριστής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἑταιριστής	οἱ	ἑταιρισταί
γενική	τοῦ	ἑταιριστοῦ	τῶν	ἑταιριστῶν
δοτική	τῷ	ἑταιριστῇ	τοῖς	ἑταιρισταῖς
αιτιατική	τὸν	ἑταιριστήν	τοὺς	ἑταιριστᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἑταιριστᾰ́		ἑταιρισταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἑταιριστᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ἑταιρισταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἑταιριστής < ἑταιρίζω + -τής

Ουσιαστικό

ἑταιριστής αρσενικό (θηλυκό ἑταιρίστρια)

• (ελληνιστική κοινή) ασελγής άνθρωπος

Πηγές

• ἑταιριστής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.