ἑτεροδοξία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἑτεροδοξίᾱ	αἱ	ἑτεροδοξίαι
γενική	τῆς	ἑτεροδοξίᾱς	τῶν	ἑτεροδοξιῶν
δοτική	τῇ	ἑτεροδοξίᾳ	ταῖς	ἑτεροδοξίαις
αιτιατική	τὴν	ἑτεροδοξίᾱν	τὰς	ἑτεροδοξίᾱς
κλητική ὦ!		ἑτεροδοξίᾱ		ἑτεροδοξίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἑτεροδοξίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἑτεροδοξίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἑτεροδοξία < ἑτερόδοξος < ἕτερος + δόξα

Ουσιαστικό

ἑτεροδοξία θηλυκό

1. διαφορετική γνώμη ή άποψη
2. εσφαλμένη γνώμη ή άποψη
3. (μεσαιωνική ελληνική) (θρησκεία) αίρεση, το να είναι κανείς αιρετικός

Συνώνυμα

• ἀλλοδοξία