Ἐρατονίκη

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Ἐρᾰτονῑκᾱ-
ονομαστική	ἡ	Ἐρατονίκη	αἱ	Ἐρατονῖκαι
γενική	τῆς	Ἐρατονίκης	τῶν	Ἐρατονικῶν
δοτική	τῇ	Ἐρατονίκῃ	ταῖς	Ἐρατονίκαις
αιτιατική	τὴν	Ἐρατονίκην	τὰς	Ἐρατονίκᾱς
κλητική ὦ!		Ἐρατονίκη		Ἐρατονῖκαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἐρατονίκᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἐρατονίκαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'νίκη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἐρατονίκη < Ἐρατο-, αρχαία ελληνική ἐρατός + νίκη

Κύριο όνομα

Ἐρατονίκη θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) γυναικείο όνομα

Πηγές

• Ἐρατονίκη - ΘΕΤΙΜΑ, Αρχαίες Ελληνικές Διάλεκτοι - Λεξικό κυρίων ονομάτων στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012