ἰσόπεδος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἰσόπεδος < ἴσος + πέδον (έδαφος)

Επίθετο

ἰσόπεδος

ὁ, ἡ ἰσόπεδος, τό ἰσόπεδον (το ουδέτερο έγινε και ουσιαστικό : το επίπεδο έδαφος)

• που έχει επίπεδη επιφάνεια, ομαλή