ὠοθήκη

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ὠοθήκη < αρχαία ελληνική ᾠόν + θήκη

Ουσιαστικό

ὠοθήκη θηλυκό (γενική: ὠοθήκης και ὠοθηκῶν)

• (καθαρεύουσα) ωοθήκη