empiètement

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
empiètement	empiètements

Ετυμολογία

empiètement < empietement < empiéter

Ουσιαστικό

empiètement ^(fr) και empiétement αρσενικό

1. καταπάτηση

   Les empiètements donnent lieu à beaucoup de procès. Οι καταπατήσεις προξενούν πολλές δικαστικές αγωγές.

2. εξάπλωση, φάγωμα

   L'empiètement de la mer sur les terres. Το φάγωμα της γης από τη θάλασσα.

3. σφετερισμός, καταπάτηση

   L'empiètement du pouvoir législatif sur l'exécutif. Η καταπάτηση της εκτελεστικής εξουσίας από την νομοθετική.

Συγγενικά

• empiéter