Δούναβης

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο Δούναβης οι Δουνάβεις
      γενική του Δούναβη
Δουνάβεως
των Δουνάβεων
    αιτιατική τον Δούναβη τους Δουνάβεις
     κλητική Δούναβη Δουνάβεις
Συνήθως στον ενικό.
όπως «ιδιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
O Δούναβης στο χάρτη της Ευρώπης.

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /ˈðu.na.vis/
τυπογραφικός συλλαβισμός: Δού‐να‐βης

Ετυμολογία 1

[επεξεργασία]
Δούναβης < σλαβικής προέλευσης Dunav[1] < λατινική Danubius < πρωτοκελτική *Dānowyos < *Dānu[2] < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *déh₂nu (ποτάμια θεά) < *dʰenh₂- (ρέω)

Κύριο όνομα

[επεξεργασία]

Δούναβης αρσενικό

Δείτε επίσης

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Δείτε επίσης

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]

Ετυμολογία 2

[επεξεργασία]
Δούναβης < λείπει η ετυμολογία
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο Δούναβης οι Δουναβαίοι
      γενική του Δούναβη των Δουναβαίων
    αιτιατική τον Δούναβη τους Δουναβαίους
     κλητική Δούναβη Δουναβαίοι
Ονοματεπώνυμα - Κατηγορία όπως «Μπότσαρης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Κύριο όνομα

[επεξεργασία]

Δούναβης αρσενικό (θηλυκό Δούναβη)

Μεταγραφές

[επεξεργασία]

Αναφορές

[επεξεργασία]
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
  2. 2,0 2,1 «Το ένα από τα τρία εθνικά ονόματα που χρησιμοποιούνται στα ομηρικά έπη για το σύνολο των Ελλήνων, Δαναοί, καθώς και τα ονόματα μυθικών προσώπων Δαναὸς και Δανάη, προσώπων που συνδέονται με το υγρό στοιχείο, βρίσκουν ισοδύναμα στο εθνικό όνομα Danawo, που η Αβέστα αποδίδει σε έναν εχθρικό προς τους Ιρανούς λαό, και στα θεωνύμια Danu και Danawa, που σημαίνουν στις Βέδες, αντιστοίχως, μια θεά και τους γιους της. Ένας από αυτούς τους τελευταίους, ο Ṿrtra, σχετίζεται με τα κοσμικά ύδατα από τα οποία θα καταγόταν ο κόσμος. Από την άλλη, η λέξη danu σημαίνει στην ινδοϊρανική ή άρια ‘ρευστότητα, υγρασία, σταγόνες νερού, υδάτινο ρεύμα, ποταμός’ και η ρίζα dan- / tan- βρίσκεται στα ονόματα των ποταμών Δάνουβις /Δανούβιος / Danubius, Danastris / Dnjestr, Danapris / Dnjepr, Τάναϊς / Don, που εκβάλλουν στον Εύξεινο Πόντο. Αυτή η τάξη δεδομένων συνδέει λοιπόν τους Έλληνες με τους Ινδοϊρανούς ή Αρίους». Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, Ελληνικά έθνη κατά την εποχή του χαλκού (Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2018, ISBN 9789605244989), σ. 40.