αυτοσαρκασμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αυτοσαρκασμός	οι	αυτοσαρκασμοί
γενική	του	αυτοσαρκασμού	των	αυτοσαρκασμών
αιτιατική	τον	αυτοσαρκασμό	τους	αυτοσαρκασμούς
κλητική		αυτοσαρκασμέ		αυτοσαρκασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυτοσαρκασμός < αυτο- + σαρκασμός

Προφορά

ΔΦΑ : /a.fto.sar.kaˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αυ‐το‐σαρ‐κα‐σμός

Ουσιαστικό

αυτοσαρκασμός αρσενικό

• το να σαρκάζει κάποιος τον εαυτό του

  ≈ συνώνυμα: αυτοειρωνία, αυτοσατιρισμός

Συγγενικά

• αυτοσαρκάζομαι
• αυτοσαρκαστικά (επίρρημα)
• αυτοσαρκαστικός
• → δείτε τις λέξεις αυτός, σαρκασμός, σαρκάζω και σάρκα

Μεταφράσεις

    αυτοσαρκασμός

Πηγές

• αυτοσαρκασμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• αυτοσαρκασμός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• αυτοσαρκασμός -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας