βατήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βᾰτηρ-
ονομαστική	ὁ	βατήρ	οἱ	βατῆρες
γενική	τοῦ	βατῆρος	τῶν	βατήρων
δοτική	τῷ	βατῆρῐ	τοῖς	βατῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	βατῆρᾰ	τοὺς	βατῆρᾰς
κλητική ὦ!		βατήρ		βατῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βατῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		βατήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βατήρ < βαίνω, βατ- < βάω

Ουσιαστικό

βατήρ αρσενικό

1. το κατώφλι
2. η βακτηρία
3. βαλβίδα
4. εφαλτήριο, βατήρας
5. (ελληνιστική σημασία) τμήμα του μουσικού οργάνου της λύρας, του αυλού
6. (ελληνιστική σημασία) εκείνος που βαδίζει (μεταγενέστερη σημασία)

Εκφράσεις

• ἐπ᾽ αὐτὸν ἥκεις τὸν βατήρα τῆς θύρας: (παροιμία) όταν κάποιος βρίσκει το κλειδί σε ένα πρόβλημα, όταν πετυχαίνει το στόχο με ακρίβεια, την ουσία του ζητήματος

Συγγενικά

• βακτηρία
• βατός

→ και δείτε τις λέξεις βαίνω και βάω

Πηγές

• βατήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.