βράχυνση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βράχυνση	οι	βραχύνσεις
γενική	της	βράχυνσης*	των	βραχύνσεων
αιτιατική	τη	βράχυνση	τις	βραχύνσεις
κλητική		βράχυνση		βραχύνσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, βραχύνσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βράχυνση < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική βράχυνσις < αρχαία ελληνική βραχύνω < βραχύς

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈvɾa.çin.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βρά‐χυν‐ση

Ουσιαστικό

βράχυνση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του βραχύνω
  1. το να κάνω κάτι βραχύ ή βραχύτερο

     ≈ συνώνυμα: συντόμευση, σμίκρυνση

  2. (γραμματική) η τροπή σε βραχύχρονη μια μακρόχρονη συλλαβής
  3. (στρατιωτικός όρος) η μείωση του βεληνεκούς βολής
  4. η μείωση της έκτασης του τροχασμού ενός αλόγου

Μεταφράσεις

    βράχυνση