γανιάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

γανιάζω < γάν(α) + -ιάζω

Προφορά

ΔΦΑ : /ɣaˈɲa.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γα‐νιά‐ζω

Ρήμα

γανιάζω

1. αποκτώ γάνα, μαυρίζω
2. (μεταφορικά) υποφέρω
3. αφυδατώνομαι

   ※  Το στόμα της Τασώς είχε γανιάσει ν’ απαντά στις ερωτήσεις μου όσο γυρίζαμε στα αξιοθέατα, ενώ η μαμά έτρεχε με τον δικηγόρο μας στις δουλειές της. (Τάσος Αθανασιάδης (2002) Τα παιδιά της Νιόβης)

Εκφράσεις

• γάνιασε η γλώσσα μου: κουράστηκα να επαναλαμβάνω ένα πράγμα και να μην εισακούομαι

Συγγενικά

• γάνιασμα

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	γανιάζω	γάνιαζα	θα γανιάζω	να γανιάζω		γανιάζοντας
β' ενικ.	γανιάζεις	γάνιαζες	θα γανιάζεις	να γανιάζεις	γάνιαζε
γ' ενικ.	γανιάζει	γάνιαζε	θα γανιάζει	να γανιάζει
α' πληθ.	γανιάζουμε	γανιάζαμε	θα γανιάζουμε	να γανιάζουμε
β' πληθ.	γανιάζετε	γανιάζατε	θα γανιάζετε	να γανιάζετε	γανιάζετε
γ' πληθ.	γανιάζουν(ε)	γάνιαζαν γανιάζαν(ε)	θα γανιάζουν(ε)	να γανιάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		γάνιασα	θα γανιάσω	να γανιάσω		γανιάσει
β' ενικ.		γάνιασες	θα γανιάσεις	να γανιάσεις	γάνιασε
γ' ενικ.		γάνιασε	θα γανιάσει	να γανιάσει
α' πληθ.		γανιάσαμε	θα γανιάσουμε	να γανιάσουμε
β' πληθ.		γανιάσατε	θα γανιάσετε	να γανιάσετε	γανιάστε
γ' πληθ.		γάνιασαν γανιάσαν(ε)	θα γανιάσουν(ε)	να γανιάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω γανιάσει	είχα γανιάσει	θα έχω γανιάσει	να έχω γανιάσει
β' ενικ.	έχεις γανιάσει	είχες γανιάσει	θα έχεις γανιάσει	να έχεις γανιάσει
γ' ενικ.	έχει γανιάσει	είχε γανιάσει	θα έχει γανιάσει	να έχει γανιάσει
α' πληθ.	έχουμε γανιάσει	είχαμε γανιάσει	θα έχουμε γανιάσει	να έχουμε γανιάσει
β' πληθ.	έχετε γανιάσει	είχατε γανιάσει	θα έχετε γανιάσει	να έχετε γανιάσει
γ' πληθ.	έχουν γανιάσει	είχαν γανιάσει	θα έχουν γανιάσει	να έχουν γανιάσει

Μεταφράσεις

    γανιάζω

αγγλικά : tarnish (en)