διαχύσεις

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οι	διαχύσεις
γενική	των	διαχύσεων
αιτιατική	τις	διαχύσεις
κλητική		διαχύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαχύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαχύσεις < πληθυντικός αριθμός του διάχυση < αρχαία ελληνική διάχυσις < διαχέω < διά + χέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰew- (χέω, χύνω, ρέω) (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική effusions)

Ουσιαστικό

διαχύσεις θηλυκό, μόνο στον πληθυντικό

• εκδηλώσεις αγάπης με διαχυτικό τρόπο

Μεταφράσεις

    διαχύσεις

Ρηματικός τύπος

διαχύσεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος διαχέω
2. θα διαχύσεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος διαχέω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

διαχύσεις θηλυκό

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του διάχυση