διόρυξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διόρυξη	οι	διορύξεις
γενική	της	διόρυξης*	των	διορύξεων
αιτιατική	τη	διόρυξη	τις	διορύξεις
κλητική		διόρυξη		διορύξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διορύξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διόρυξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή διόρυξις < αρχαία ελληνική διορύσσω < δι- + ὀρύσσω

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈo.ɾi.ksi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐ό‐ρυ‐ξη

Ουσιαστικό

διόρυξη θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διορύσσω

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ορύσσω και ορυχείο

Μεταφράσεις

    διόρυξη

αγγλικά : canalization (en)