εκθαμβώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκθαμβώνω < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἐκθαμβώνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ek.θaɱˈvo.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐θαμ‐βώ‐νω

Ρήμα

εκθαμβώνω, αόρ.: εκθάμβωσα, παθ.φωνή: εκθαμβώνομαι, π.αόρ.: εκθαμβώθηκα, μτχ.π.π.: εκθαμβωμένος

• (λόγιο) μονοτονική γραφή του ἐκθαμβώνω, μορφή καθαρεύουσας του θαμπώνω

Συγγενικά

• εκθαμβωτικός

→ και δείτε τη λέξη θάμβος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκθαμβώνω	εκθάμβωνα	θα εκθαμβώνω	να εκθαμβώνω		εκθαμβώνοντας
β' ενικ.	εκθαμβώνεις	εκθάμβωνες	θα εκθαμβώνεις	να εκθαμβώνεις	εκθάμβωνε
γ' ενικ.	εκθαμβώνει	εκθάμβωνε	θα εκθαμβώνει	να εκθαμβώνει
α' πληθ.	εκθαμβώνουμε	εκθαμβώναμε	θα εκθαμβώνουμε	να εκθαμβώνουμε
β' πληθ.	εκθαμβώνετε	εκθαμβώνατε	θα εκθαμβώνετε	να εκθαμβώνετε	εκθαμβώνετε
γ' πληθ.	εκθαμβώνουν(ε)	εκθάμβωναν εκθαμβώναν(ε)	θα εκθαμβώνουν(ε)	να εκθαμβώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εκθάμβωσα	θα εκθαμβώσω	να εκθαμβώσω		εκθαμβώσει
β' ενικ.		εκθάμβωσες	θα εκθαμβώσεις	να εκθαμβώσεις	εκθάμβωσε
γ' ενικ.		εκθάμβωσε	θα εκθαμβώσει	να εκθαμβώσει
α' πληθ.		εκθαμβώσαμε	θα εκθαμβώσουμε	να εκθαμβώσουμε
β' πληθ.		εκθαμβώσατε	θα εκθαμβώσετε	να εκθαμβώσετε	εκθαμβώστε
γ' πληθ.		εκθάμβωσαν εκθαμβώσαν(ε)	θα εκθαμβώσουν(ε)	να εκθαμβώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω εκθαμβώσει	είχα εκθαμβώσει	θα έχω εκθαμβώσει	να έχω εκθαμβώσει
β' ενικ.	έχεις εκθαμβώσει	είχες εκθαμβώσει	θα έχεις εκθαμβώσει	να έχεις εκθαμβώσει
γ' ενικ.	έχει εκθαμβώσει	είχε εκθαμβώσει	θα έχει εκθαμβώσει	να έχει εκθαμβώσει
α' πληθ.	έχουμε εκθαμβώσει	είχαμε εκθαμβώσει	θα έχουμε εκθαμβώσει	να έχουμε εκθαμβώσει
β' πληθ.	έχετε εκθαμβώσει	είχατε εκθαμβώσει	θα έχετε εκθαμβώσει	να έχετε εκθαμβώσει
γ' πληθ.	έχουν εκθαμβώσει	είχαν εκθαμβώσει	θα έχουν εκθαμβώσει	να έχουν εκθαμβώσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκθαμβώνομαι	εκθαμβωνόμουν(α)	θα εκθαμβώνομαι	να εκθαμβώνομαι
β' ενικ.	εκθαμβώνεσαι	εκθαμβωνόσουν(α)	θα εκθαμβώνεσαι	να εκθαμβώνεσαι
γ' ενικ.	εκθαμβώνεται	εκθαμβωνόταν(ε)	θα εκθαμβώνεται	να εκθαμβώνεται
α' πληθ.	εκθαμβωνόμαστε	εκθαμβωνόμαστε εκθαμβωνόμασταν	θα εκθαμβωνόμαστε	να εκθαμβωνόμαστε
β' πληθ.	εκθαμβώνεστε	εκθαμβωνόσαστε εκθαμβωνόσασταν	θα εκθαμβώνεστε	να εκθαμβώνεστε	(εκθαμβώνεστε)
γ' πληθ.	εκθαμβώνονται	εκθαμβώνονταν εκθαμβωνόντουσαν	θα εκθαμβώνονται	να εκθαμβώνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εκθαμβώθηκα	θα εκθαμβωθώ	να εκθαμβωθώ		εκθαμβωθεί
β' ενικ.		εκθαμβώθηκες	θα εκθαμβωθείς	να εκθαμβωθείς	εκθαμβώσου
γ' ενικ.		εκθαμβώθηκε	θα εκθαμβωθεί	να εκθαμβωθεί
α' πληθ.		εκθαμβωθήκαμε	θα εκθαμβωθούμε	να εκθαμβωθούμε
β' πληθ.		εκθαμβωθήκατε	θα εκθαμβωθείτε	να εκθαμβωθείτε	εκθαμβωθείτε
γ' πληθ.		εκθαμβώθηκαν εκθαμβωθήκαν(ε)	θα εκθαμβωθούν(ε)	να εκθαμβωθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω εκθαμβωθεί	είχα εκθαμβωθεί	θα έχω εκθαμβωθεί	να έχω εκθαμβωθεί		εκθαμβωμένος
β' ενικ.	έχεις εκθαμβωθεί	είχες εκθαμβωθεί	θα έχεις εκθαμβωθεί	να έχεις εκθαμβωθεί
γ' ενικ.	έχει εκθαμβωθεί	είχε εκθαμβωθεί	θα έχει εκθαμβωθεί	να έχει εκθαμβωθεί
α' πληθ.	έχουμε εκθαμβωθεί	είχαμε εκθαμβωθεί	θα έχουμε εκθαμβωθεί	να έχουμε εκθαμβωθεί
β' πληθ.	έχετε εκθαμβωθεί	είχατε εκθαμβωθεί	θα έχετε εκθαμβωθεί	να έχετε εκθαμβωθεί
γ' πληθ.	έχουν εκθαμβωθεί	είχαν εκθαμβωθεί	θα έχουν εκθαμβωθεί	να έχουν εκθαμβωθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι εκθαμβωμένος - είμαστε, είστε, είναι εκθαμβωμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν εκθαμβωμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν εκθαμβωμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι εκθαμβωμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι εκθαμβωμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι εκθαμβωμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι εκθαμβωμένοι

Μεταφράσεις

    εκθαμβώνω

→ δείτε τη λέξη θαμπώνω

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .