θρασύνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

θρασύνω < αρχαία ελληνική θρασύνω / θαρσύνω < θρασύς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰers- < *dʰer- (υποστηρίζω, κρατώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /θɾaˈsi.no/

Ρήμα

θρασύνω (παθητική φωνή: θρασύνομαι)

• (σπάνιο) (λόγιο) άλλη μορφή του αποθρασύνω

Συγγενικά

• αποθρασυμένος
• αποθράσυνση
• αποθρασυντικός
• ξαναθρασύνομαι
• παραθρασύνω
• → δείτε τις λέξεις θρασύς και θράσος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	θρασύνω	θράσυνα	θα θρασύνω	να θρασύνω		θρασύνοντας
β' ενικ.	θρασύνεις	θράσυνες	θα θρασύνεις	να θρασύνεις	θράσυνε
γ' ενικ.	θρασύνει	θράσυνε	θα θρασύνει	να θρασύνει
α' πληθ.	θρασύνουμε	θρασύναμε	θα θρασύνουμε	να θρασύνουμε
β' πληθ.	θρασύνετε	θρασύνατε	θα θρασύνετε	να θρασύνετε	θρασύνετε
γ' πληθ.	θρασύνουν(ε)	θράσυναν θρασύναν(ε)	θα θρασύνουν(ε)	να θρασύνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		θράσυνα	θα θρασύνω	να θρασύνω		θρασύνει
β' ενικ.		θράσυνες	θα θρασύνεις	να θρασύνεις	θράσυνε
γ' ενικ.		θράσυνε	θα θρασύνει	να θρασύνει
α' πληθ.		θρασύναμε	θα θρασύνουμε	να θρασύνουμε
β' πληθ.		θρασύνατε	θα θρασύνετε	να θρασύνετε	θρασύντε
γ' πληθ.		θράσυναν θρασύναν(ε)	θα θρασύνουν(ε)	να θρασύνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω θρασύνει	είχα θρασύνει	θα έχω θρασύνει	να έχω θρασύνει
β' ενικ.	έχεις θρασύνει	είχες θρασύνει	θα έχεις θρασύνει	να έχεις θρασύνει
γ' ενικ.	έχει θρασύνει	είχε θρασύνει	θα έχει θρασύνει	να έχει θρασύνει
α' πληθ.	έχουμε θρασύνει	είχαμε θρασύνει	θα έχουμε θρασύνει	να έχουμε θρασύνει
β' πληθ.	έχετε θρασύνει	είχατε θρασύνει	θα έχετε θρασύνει	να έχετε θρασύνει
γ' πληθ.	έχουν θρασύνει	είχαν θρασύνει	θα έχουν θρασύνει	να έχουν θρασύνει

Μεταφράσεις

    θρασύνω

→ δείτε τη λέξη αποθρασύνω