ιόν
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | ιόν | τα | ιόντα |
| γενική | του | ιόντος | των | ιόντων |
| αιτιατική | το | ιόν | τα | ιόντα |
| κλητική | ιόν | ιόντα | ||
| Κατηγορία όπως «παρόν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- ιόν < αρχαία ελληνική ἰόν ουδέτερο της μετοχής ἰών του ρήματος εἶμι
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
ιόν ουδέτερο, γεν. ιόντος, πληθ.: ιόντα, γεν.πλ.: ιόντων
- (χημεία) ηλεκτρικά φορτισμένο άτομο ή μόριο
