καθίημι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

καθίημι < κατά + ἵημι

Ρήμα

καθίημι (παθητική φωνή: καθίεμαι)

1. ρίχνω κάτι με φορά προς τα κάτω
2. κατεβάζω
3. κατεβαίνω
4. φθάνω
5. χτυπώ

Κλίση

    Κλίση

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ καθίημι καθιῶ καθιείην - σύ καθίης (& καθιεῖς) καθιῇς καθιείης καθίει οὗτος καθίησι καθιῇ καθιείη καθιέτω ἡμεῖς καθίεμεν καθιῶμεν καθιείημεν/καθιεῖμεν - ὑμεῖς καθίετε καθιῆτε καθιείητε/καθιεῖτε καθίετε οὗτοι καθιᾶσι(ν) καθιῶσι(ν) καθιείησαν/καθιεῖεν καθιέντων / καθιέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή καθιέναι καθιείς (γεν. καθιέντος) καθιεῖσα καθιέν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ καθίην - - - σύ καθίεις - - - οὖτος καθίει - - - ἡμεῖς καθίεμεν - - - ὑμεῖς καθίετε - - - οὗτοι καθίεσαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ καθήσω - καθήσοιμι - σύ καθήσεις - καθήσοις - οὗτος καθήσει - καθήσοι - ἡμεῖς καθήσομεν - καθήσοιμεν - ὑμεῖς καθήσετε - καθήσοιτε - οὗτοι καθήσουσι(ν) - καθήσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή καθήσειν καθήσων καθήσουσα καθῆσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ καθῆκα καθήκω καθήκαιμι - σύ καθῆκας καθήκῃς καθήκαις / καθήκειας καθῆκον οὗτος καθῆκε καθήκῃ καθήκαι / καθήκειεν καθηκάτω ἡμεῖς καθήκαμεν καθήκωμεν καθήκαιμεν - ὑμεῖς καθήκατε καθήκητε καθήκαιτε καθήκατε οὗτοι καθῆκαν καθήκωσι(ν) καθήκαιεν / καθήκειαν καθηκάντων / καθηκάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή καθῆκαι καθήκας καθήκασα καθῆκαν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ καθεῖκα καθείκω / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ὦ καθείκοιμι / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός εἴην - σύ καθεῖκας καθείκῃς / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ᾖς καθείκοις / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός εἴης καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ἴσθι οὗτος καθεῖκε καθείκῃ / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ᾖ καθείκοι / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός εἴη καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ἔστω ἡμεῖς καθείκαμεν καθείκωμεν / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ὦμεν καθείκοιμεν / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς καθείκατε καθείκητε / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ἦτε καθείκοιτε / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα εἴητε/εἶτε καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ἔστε οὗτοι καθείκασι(ν) καθείκωσι(ν) / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ὦσι(ν) καθείκοιεν / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα εἴησαν/εἶεν καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή καθεικέναι καθεικώς καθεικυῖα καθεικός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ καθείκειν - - - σύ καθείκεις - - - οὖτος καθείκει - - - ἡμεῖς καθείκεμεν - - - ὑμεῖς καθείκετε - - - οὗτοι καθείκεσαν - - -