κατακραυγή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατακραυγή	οι	κατακραυγές
γενική	της	κατακραυγής	των	κατακραυγών
αιτιατική	την	κατακραυγή	τις	κατακραυγές
κλητική		κατακραυγή		κατακραυγές
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατακραυγή < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική κατακραυγή (δυνατή κραυγή) < ελληνιστική κοινή κατακραυγάζω (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική clameur) Μορφολογικά, κατα- + κραυγή

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.ta.kɾaˈvʝi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τα‐κραυ‐γή

Ουσιαστικό

κατακραυγή θηλυκό

• (λόγιο) αποδοκιμασία σε έντονο ύφος

Συγγενικά

• κατακραυγάζω

Δείτε επίσης

• καταβοή
• καταφορά

Μεταφράσεις

    κατακραυγή

αγγλικά : clamour (en), outcry (en) γαλλικά : tollé (fr), clameur (fr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κατακραυγή < ελληνιστική κοινή κατακραυγάζω (αναδρομικός σχηματισμός) (αρχαία ελληνική κραυγή > κραυγάζω) . Μορφολογικά, κατα- + κραυγή (< κραυγάζω)

Ουσιαστικό

κατακραυγή θηλυκό

• δυνατή κραυγή

Συγγενικά

• κατακραυγάζω

→ και δείτε τη λέξη κραυγάζω

Πηγές

• κατακραυγή - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)