κατηγόρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατηγόρηση	οι	κατηγορήσεις
γενική	της	κατηγόρησης*	των	κατηγορήσεων
αιτιατική	την	κατηγόρηση	τις	κατηγορήσεις
κλητική		κατηγόρηση		κατηγορήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κατηγορήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατηγόρηση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κατηγόρη(σις) + -ση

Ουσιαστικό

κατηγόρηση θηλυκό

• (γραμματική, συντακτικό) η απόδοση κατηγορουμένου σε υποκείμενο

Συγγενικά

• κατηγόρημα
• κατηγορούμενο

→ και δείτε τη λέξη κατηγορώ

Μεταφράσεις

    κατηγόρηση