κοίταγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κοίταγμα	τα	κοιτάγματα
γενική	του	κοιτάγματος	των	κοιταγμάτων
αιτιατική	το	κοίταγμα	τα	κοιτάγματα
κλητική		κοίταγμα		κοιτάγματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοίταγμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κοίταγμα (η μορφή) < κοιτάζω < αρχαία ελληνική κοιτάζω < κοίτη < κεῖμαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ḱey- (κείμαι)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈci.taɣ.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κοί‐ταγ‐μα

Ουσιαστικό

κοίταγμα ουδέτερο

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του κοιτάζω

Μεταφράσεις

    κοίταγμα

αγγλικά : look (en) γαλλικά : regard (fr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κοίταγμα < κοιτάζω, κοιταγ- + -μα

Ουσιαστικό

κοίταγμα ουδέτερο

• η μορφή, θωριά, όψη

Πηγές

• κοίταγμα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].