κουλαίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κουλαίνω < κουλός + -αίνω

Προφορά

ΔΦΑ : /kuˈle.no/

Ρήμα

κουλαίνω (παθητική φωνή: κουλαίνομαι)

• (λαϊκότροπο) με τις ενέργειες ή τις πράξεις μου κάνω κάποιον κουλό, τον αναγκάζω να χάσει κάποιο απ’ τα άκρα του (χέρι, πόδι) ή να τα έχει με προσωρινή ή μόνιμη αναπηρία

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κουλός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κουλαίνω	κούλαινα	θα κουλαίνω	να κουλαίνω		κουλαίνοντας
β' ενικ.	κουλαίνεις	κούλαινες	θα κουλαίνεις	να κουλαίνεις	κούλαινε
γ' ενικ.	κουλαίνει	κούλαινε	θα κουλαίνει	να κουλαίνει
α' πληθ.	κουλαίνουμε	κουλαίναμε	θα κουλαίνουμε	να κουλαίνουμε
β' πληθ.	κουλαίνετε	κουλαίνατε	θα κουλαίνετε	να κουλαίνετε	κουλαίνετε
γ' πληθ.	κουλαίνουν(ε)	κούλαιναν κουλαίναν(ε)	θα κουλαίνουν(ε)	να κουλαίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κούλανα	θα κουλάνω	να κουλάνω		κουλάνει
β' ενικ.		κούλανες	θα κουλάνεις	να κουλάνεις	κούλανε
γ' ενικ.		κούλανε	θα κουλάνει	να κουλάνει
α' πληθ.		κουλάναμε	θα κουλάνουμε	να κουλάνουμε
β' πληθ.		κουλάνατε	θα κουλάνετε	να κουλάνετε	κουλάνετε
γ' πληθ.		κούλαναν κουλάναν(ε)	θα κουλάνουν(ε)	να κουλάνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κουλάνει	είχα κουλάνει	θα έχω κουλάνει	να έχω κουλάνει
β' ενικ.	έχεις κουλάνει	είχες κουλάνει	θα έχεις κουλάνει	να έχεις κουλάνει
γ' ενικ.	έχει κουλάνει	είχε κουλάνει	θα έχει κουλάνει	να έχει κουλάνει
α' πληθ.	έχουμε κουλάνει	είχαμε κουλάνει	θα έχουμε κουλάνει	να έχουμε κουλάνει
β' πληθ.	έχετε κουλάνει	είχατε κουλάνει	θα έχετε κουλάνει	να έχετε κουλάνει
γ' πληθ.	έχουν κουλάνει	είχαν κουλάνει	θα έχουν κουλάνει	να έχουν κουλάνει

Μεταφράσεις

    κουλαίνω

γερμανικά : verkrüppeln (de)