κραδία

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ουσιαστικό

κραδία θηλυκό

• (ανατομία) επικός τύπος του καρδία, δωρικός τύπος του κραδίη

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Προμηθεὺς δεσμώτης, στίχ. 881

  κραδία δὲ φόβῳ φρένα λακτίζει,

  Μες στα στήθια από τον τρόμο λαχτίζ᾽ η καρδιά,

  Μετάφραση (1930): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Εστία @greek‑language.gr

  ※  5os αιώνας Βακχυλίδης, Διθύραμβοι, ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ IV, Θησεὺς ‹Ἀθηναίοις›, 4.11

  τί τοι κραδίαν ἀμύσσει;

  • την καρδιά σου τί άλλο την ταράζει;

    Μετάφραση (2012), Θρασύβουλος Σταύρου @greek‑language.gr

  • τί την καρδιά σου πληγώνει;

    Μετάφραση (1931), Ηλίας Βουτιερίδης @greek‑language.gr

Πηγές

• κραδία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κραδία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.