κόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόρος	οι	κόροι
γενική	του	κόρου	των	κόρων
αιτιατική	τον	κόρο	τους	κόρους
κλητική		κόρε		κόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόρος < ελληνιστική κοινή κόρος < εβραϊκή כר (kor, ίδιας σημασίας)

Ουσιαστικό

κόρος αρσενικό

• (ναυτικός όρος) η χωρητικότητα των πλοίων

Δείτε επίσης

• Κόρος (επώνυμο)

• κόρος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    κόρος

γαλλικά : jauge (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία 1

κόρος < πρωτοινδοευρωπαϊκή *ḱer- • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό 1

κόρος αρσενικό

1. πλήρωση, γέμισμα, κορεσμός, χόρτασμα
2. αυθάδεια

Ετυμολογία 2

κόρος < πρωτοελληνική *kórwos • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό 2

κόρος αρσενικό

1. νεαρός, αγόρι, κορεσμός, χόρτασμα
2. πολεμιστής
3. υπηρέτης
4. ομοίωμα, κούκλα
5. παιδί, γιος

   οἵ τε Θησέως κόροι (Σοφοκλής, Φιλοκτήτης, 560-565)

Συνώνυμα

• κοῦρος (ιωνική)
• κῶρος (δωρική)

Ετυμολογία 3

κόρος < εβραϊκή כֹּר‎ (κορ) < ακκαδική λέξη κουρού (kurru) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό 3

κόρος αρσενικό

• εβραϊκή ογκομετρική μονάδα ξηρού φορτίου (ξηρομετρική), περίπου δέκα αττικών μεδίμνων, το εβραϊκό σάρωθρο

Πηγές

• κόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.