μαγνήτης
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | μαγνήτης | οι | μαγνήτες |
| γενική | του | μαγνήτη | των | μαγνητών |
| αιτιατική | τον | μαγνήτη | τους | μαγνήτες |
| κλητική | μαγνήτη | μαγνήτες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- μαγνήτης < (αρσενικό) (ελληνιστική κοινή) Μαγνήτης (λίθος) < (θηλυκό) αρχαία ελληνική Μαγνῆτις (λίθος) < Μάγνης
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
μαγνήτης αρσενικό
- αρχαία ελληνική το χαρακτηριστικό πέτρωμα της Μαγνησίας της Μικράς Ασίας
- σώμα το οποίο έχει μαγνητικές ιδιότητες. Διακρίνεται σε μόνιμο και προσωρινό
Σύνθετα
[επεξεργασία]- απομαγνητίζω
- απομαγνήτιση
- απομαγνητισμένος
- απομαγνητισμός
- μαγνητογεννήτρια
- ηλεκτρομαγνήτης
- μαγνητοσκόπηση
- μαγνητοθεραπεία
- μαγνητόμετρο
- μαγνητοχημεία
- μαγνητοθερμικός
- μαγνητόφωνο
Συγγενικά
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
μαγνήτης
|