μαχαιροποιός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	μαχαιροποιός	οι	μαχαιροποιοί
γενική	του/της	μαχαιροποιού	των	μαχαιροποιών
αιτιατική	τον/τη	μαχαιροποιό	τους/τις	μαχαιροποιούς
κλητική		μαχαιροποιέ		μαχαιροποιοί
Κατηγορία όπως «γιατρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαχαιροποιός < αρχαία ελληνική μαχαιροποιός

Ουσιαστικό

μαχαιροποιός αρσενικό ή θηλυκό

• (επάγγελμα) που κατασκευάζει μαχαίρια

Συνώνυμα

• μαχαιράς

Συγγενικά

• μαχαιροποιείο
• μαχαιροποιία
• → δείτε τις λέξεις μαχαίρι και ποιώ

Μεταφράσεις

    μαχαιροποιός

αγγλικά : cutler (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μαχαιροποιός	οἱ	μαχαιροποιοί
γενική	τοῦ	μαχαιροποιοῦ	τῶν	μαχαιροποιῶν
δοτική	τῷ	μαχαιροποιῷ	τοῖς	μαχαιροποιοῖς
αιτιατική	τὸν	μαχαιροποιόν	τοὺς	μαχαιροποιούς
κλητική ὦ!		μαχαιροποιέ		μαχαιροποιοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαχαιροποιώ
γεν-δοτ	τοῖν		μαχαιροποιοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαχαιροποιός < μάχαιρ(α) + -ο- + -ποιός

Ουσιαστικό

μαχαιροποιός, -οῦ αρσενικό

• (επάγγελμα) ο κατασκευαστής μαχαιριών (και άλλων σκευών, όπως κουτάλες κ.λπ.)

  ≈ συνώνυμα: μαχαιρᾶς

Συγγενικά

• μαχαιροποιεῖον

Δείτε επίσης

• (μεσαιωνική ελληνική) μαχαιρουργός

Πηγές

• μαχαιροποιός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μαχαιροποιός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.