ναυκληρία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ναυκληρία	οι	ναυκληρίες
γενική	της	ναυκληρίας	των	ναυκληριών
αιτιατική	τη	ναυκληρία	τις	ναυκληρίες
κλητική		ναυκληρία		ναυκληρίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναυκληρία < αρχαία ελληνική ναυκληρία < ναύκληρος < ναῦς + κλῆρος

Προφορά

ΔΦΑ : /naf.kliˈɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ναυ‐κλη‐ρί‐α

Ουσιαστικό

ναυκληρία θηλυκό

• το αξίωμα του ναύκληρου και τα καθήκοντα και οι εργασίες που απορρέουν απ’ αυτό

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ναύκληρος

Μεταφράσεις

    ναυκληρία

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ναυκληρίᾱ	αἱ	ναυκληρίαι
γενική	τῆς	ναυκληρίᾱς	τῶν	ναυκληριῶν
δοτική	τῇ	ναυκληρίᾳ	ταῖς	ναυκληρίαις
αιτιατική	τὴν	ναυκληρίᾱν	τὰς	ναυκληρίᾱς
κλητική ὦ!		ναυκληρίᾱ		ναυκληρίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ναυκληρίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ναυκληρίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναυκληρία < ναύκληρος + -ία < ναῦς + κλῆρος

Ουσιαστικό

ναυκληρία θηλυκό

1. η κατοχή ή ιδιοκτησία ενός πλοίου
2. (κατ’ επέκταση) η ναυτική ζωή
3. (κατ’ επέκταση) (λογοτεχνικό) ναυτικό ταξίδι
4. (μετωνυμία) πλοίο

Πηγές

• ναυκληρία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ναυκληρία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.