ντιν
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- ντιν < ηχομιμητική λέξη
Επιφώνημα
[επεξεργασία]
ντιν
- λέξη που αποδίδει τον (οξύ) ήχο καμπάνας ή κουδουνιού
- ※ Με το κουδούνι στο λαιμό εις τους γκρεμούς περπάτει· | ντιν ντιν κουδούνιζε κοντά εις το στερνό κρεβάτι.
- Διονύσιος Σολωμός (1798-1857), «Ο θάνατος της ορφανής» (από τα μεταθανάτια Ευρισκόμενα του ποιητή, που εξέδωσε το 1859 ο Ιάκωβος Πολυλάς).
- ※ Με το κουδούνι στο λαιμό εις τους γκρεμούς περπάτει· | ντιν ντιν κουδούνιζε κοντά εις το στερνό κρεβάτι.
Σημειώσεις
[επεξεργασία]- κατά κανόνα χρησιμοποιείται επαναληπτικά (ντιν. ντιν, […], ντιν) ή σε συνδυασμό με άλλες συναφείς ηχομιμητικές λέξεις, όπως στα ντιν νταν (ή ντιν-νταν) και ντιν-νταν-ντον
