ξεκουφαίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ξεκουφαίνω: ξε- + κουφαίνω < αρχαία ελληνική ἐκκωφόω, -ῶ

Ρήμα

ξεκουφαίνω

1. (σε σχήμα υπερβολής) φωνάζω ή θορυβώ τόσο δυνατά ώστε να προκαλέσω κώφωση σε αυτόν που ακούει
2. προξενώ εξαιρετικά μεγάλη έκπληξη σε κάποιον λέγοντάς του κάτι ολότελα παράδοξο και απρόσμενο

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ξεκουφαίνω	ξεκούφαινα	θα ξεκουφαίνω	να ξεκουφαίνω		ξεκουφαίνοντας
β' ενικ.	ξεκουφαίνεις	ξεκούφαινες	θα ξεκουφαίνεις	να ξεκουφαίνεις	ξεκούφαινε
γ' ενικ.	ξεκουφαίνει	ξεκούφαινε	θα ξεκουφαίνει	να ξεκουφαίνει
α' πληθ.	ξεκουφαίνουμε	ξεκουφαίναμε	θα ξεκουφαίνουμε	να ξεκουφαίνουμε
β' πληθ.	ξεκουφαίνετε	ξεκουφαίνατε	θα ξεκουφαίνετε	να ξεκουφαίνετε	ξεκουφαίνετε
γ' πληθ.	ξεκουφαίνουν(ε)	ξεκούφαιναν ξεκουφαίναν(ε)	θα ξεκουφαίνουν(ε)	να ξεκουφαίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ξεκούφανα	θα ξεκουφάνω	να ξεκουφάνω		ξεκουφάνει
β' ενικ.		ξεκούφανες	θα ξεκουφάνεις	να ξεκουφάνεις	ξεκούφανε
γ' ενικ.		ξεκούφανε	θα ξεκουφάνει	να ξεκουφάνει
α' πληθ.		ξεκουφάναμε	θα ξεκουφάνουμε	να ξεκουφάνουμε
β' πληθ.		ξεκουφάνατε	θα ξεκουφάνετε	να ξεκουφάνετε	ξεκουφάνετε
γ' πληθ.		ξεκούφαναν ξεκουφάναν(ε)	θα ξεκουφάνουν(ε)	να ξεκουφάνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ξεκουφάνει	είχα ξεκουφάνει	θα έχω ξεκουφάνει	να έχω ξεκουφάνει
β' ενικ.	έχεις ξεκουφάνει	είχες ξεκουφάνει	θα έχεις ξεκουφάνει	να έχεις ξεκουφάνει
γ' ενικ.	έχει ξεκουφάνει	είχε ξεκουφάνει	θα έχει ξεκουφάνει	να έχει ξεκουφάνει
α' πληθ.	έχουμε ξεκουφάνει	είχαμε ξεκουφάνει	θα έχουμε ξεκουφάνει	να έχουμε ξεκουφάνει
β' πληθ.	έχετε ξεκουφάνει	είχατε ξεκουφάνει	θα έχετε ξεκουφάνει	να έχετε ξεκουφάνει
γ' πληθ.	έχουν ξεκουφάνει	είχαν ξεκουφάνει	θα έχουν ξεκουφάνει	να έχουν ξεκουφάνει

Συγγενικά

• ξεκουφαμένος

Μεταφράσεις

    ξεκουφαίνω