οροφή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	οροφή	οι	οροφές
γενική	της	οροφής	των	οροφών
αιτιατική	την	οροφή	τις	οροφές
κλητική		οροφή		οροφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οροφή < αρχαία ελληνική ὀροφή < ἐρέφω

Προφορά

ΔΦΑ : /o.ɾoˈfi/

Ουσιαστικό

οροφή θηλυκό

1. η οριζόντια επιφάνεια που καθορίζει εσωτερικά έναν χώρο
2. το ανώτερο μέρος ενός οικοδομήματος
3. (αεροπορία) το υψηλότερο μέρος

Συγγενικά

• οροφιαίος
• όροφος
• οροφογραφία

Συνώνυμα

ανώτερος εσωτερικός χώρος ταβάνι

ανώτερο μέρος οικοδομήματος στέγη

Μεταφράσεις

    οροφή

αγγλικά : ceiling (en) γαλλικά : plafond (fr), toiture (fr) γερμανικά : Decke (de), Dach (de)