πυγολαμπίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πῡγολαμπῐδ-
ονομαστική	ἡ	πυγολαμπίς	αἱ	πυγολαμπίδες
γενική	τῆς	πυγολαμπίδος	τῶν	πυγολαμπίδων
δοτική	τῇ	πυγολαμπίδῐ	ταῖς	πυγολαμπίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πυγολαμπίδᾰ	τὰς	πυγολαμπίδᾰς
κλητική ὦ!		πυγολαμπίς*		πυγολαμπίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυγολαμπίδε
γεν-δοτ	τοῖν		πυγολαμπίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυγολαμπίς < πυγ(ή) + -ο- + λαμπ- (λάμπω) + -ίς

Ουσιαστικό

πυγολαμπίς θηλυκό

• (εντομολογία) η πυγολαμπίδα

Άλλες μορφές

• πυγολαμπάς
• πυρολαμπίς
• πυριλαμπίς
• κυσολαμπίς

Πηγές

• πυγολαμπίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.