στίμμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	στίμμῐ	τὰ	στίμμη - στίμμεᾰ
γενική	τοῦ	στίμμῐος - στίμμεως & στίμμιδος	τῶν	στιμμέων
δοτική	τῷ	στίμμει	τοῖς	στίμμεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	στίμμῐ	τὰ	στίμμη - στίμμεᾰ
κλητική ὦ!		στίμμῐ		στίμμη - στίμμεᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στίμμει
γεν-δοτ	τοῖν		στιμμέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'στίμμι' όπως «στίμμι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στίμμι < αρχαία αιγυπτιακή stm

Ουσιαστικό

στίμμι ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή, κοσμετολογία) αντιμόνιο (με θείο, με το οποίο οι γυναίκες έβαφαν για καλλωπιστικούς λόγους τα μάτια τους)

Άλλες μορφές

• στῖμι
• στίμμις
• στῖμις
• στιμία
• στίβι
• στίμη

Συγγενικά

• στιμμίζω / στιμίζω
• στίμμισμα

Δείτε επίσης

• νέα ελληνική: αντιμόνιο

Πηγές

• στίμμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.