στερεο-

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

στερεο- < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στερεο- < στερεό(ς)

• για τους σύγχρονους όρους < λόγιο ενδογενές δάνειο: διαγλωσσική ορολογία stereo-, όπως αγγλικά stereo-, γαλλικά stéréo- < αρχαία ελληνική στερεο-

Προφορά

ΔΦΑ : /ste.ɾe.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στε‐ρε‐ο-

Πρόθημα

στερεο-, στερεό-
πρώτο συνθετικό που δηλώνει

1. τη στερεή κατάσταση ύλης σε αντίθεση με την υγρή ή αέρι

   στερεοποιώ

2. τη σταθερότητα, την ιδιότητα του στερεού, σταθερού ή την τυποποίηση

   στερεόδετος, στερεότυπος

3. (επιστημονικοί όροι) το μέσο ή τη μέθοδο για τρισδιάστατη ανάλυση ή απεικόνιση

   στερεομετρία

Σύνθετα

• στερεο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα στερεο- στο Βικιλεξικό
• στερεό- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα στερεό- στο Βικιλεξικό
• στερεο- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

στερεο- < στερεό(ς)

Πρόθημα

στερεο-, στερεό-

• πρώτο συνθετικό που δηλώνει σταθερότητα, την ιδιότητα του στερεού

  στερεομετρία, στερεοποίησις

Σύνθετα

• στερεο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα στερεο- στο Βικιλεξικό
• στερεό- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα στερεό- στο Βικιλεξικό
• Λέξεις στερεο- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts