υπεξαίρεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπεξαίρεση	οι	υπεξαιρέσεις
γενική	της	υπεξαίρεσης*	των	υπεξαιρέσεων
αιτιατική	την	υπεξαίρεση	τις	υπεξαιρέσεις
κλητική		υπεξαίρεση		υπεξαιρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υπεξαιρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπεξαίρεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑπεξαίρε(σις) + -ση < ὑπεξαιρέω (αφαιρώ χρήματα κρυφά) < → δείτε τη λέξη αἱρέω. Μορφολογικά αναλύεται σε υπ- + εξαίρεση.

Προφορά

ΔΦΑ : /i.peˈkse.ɾe.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πε‐ξαί‐ρε‐ση

Ουσιαστικό

υπεξαίρεση θηλυκό

• (νομικός όρος) το να ιδιοποιείται κανείς παράνομα κάτι που του έχουν αναθέσει να το προσέχει ή να το φυλάγει

Εκφράσεις

• επί υπεξαιρέσει (λόγιο)

Συγγενικά

• ανυπεξαίρετος
• υπεξαιρέτης

→ και δείτε τις λέξεις υπεξαιρώ, εξαιρώ και αίρεση

Δείτε επίσης

• υπεξαίρεση στη Βικιπαίδεια 
• κλοπή
• ληστεία

Μεταφράσεις

    υπεξαίρεση

αγγλικά : embezzlement (en) αλβανικά : vjedhje (sq) γαλλικά : malversation (fr) λατινικά : subtractio (la)

Πηγές

• υπεξαίρεση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• υπεξαίρεση - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)